En nummertje 5: Nicaragua

Hoi Allemaal

Lijkt erop dat ik het plaatsen van berichten weer een beetje onder de knie begin te krijgen, al zeg ik het zelf.
Vorige bericht was uit Honduras en dat heb ik zoals vermeld in het laatste verhaal achter mij gelaten na een lange dag bussen. Ben de dag begonnen om 5.15 in de morgen om na veel wachten en bussen wisselen gedoe bij de grens 's avonds om 23.15 in Leon, Nicaragua aan te komen. Daar werdern we gedropt bij een benzine station om vervolgens in taxi's naar het cnetrum te gaan om een hostel te zoeken. Dit grapje viel echter nog wel even tegen, de eerste 2 hostels zaten vol. Goed was natuurlijk ook een beetje laat om in te checken en het feit dat we met een groep van ongeveer 10 man waren maakte het er ook niet makkelijker op. De groep opgesplist en met een Nederlander (ja ik weet het ongewoon voor mij) op zoek gegaan naar een hostel met plaats. Na bijna een uur te hebben rond gelopen in Leon vonden we er eindelijk eentje, De mensen op straat waren overigens allemaal erg vriendelijk en wilde ons maar wat graag helpen met richting aanwijzen, helaas hadden ze geen idee waar de hostels waren, maar toch vriendelijk van ze.
De ochtend erna een beetje de stad doorgelopen en een ander hostel gezocht waar wat meer backpackers zaten. In ons hostel waren we de enige en de hostel eigenaren lijken ons meer als hinderlijk dan als prettig te ervaren. Ze waren daar nog te beroerd om de poort open te doen en vertelde ons slechts waar we de sleutel konden vinden, en zelfs met betalen waren ze te lui om het geld aan te nemen en zeiden ze "leg maar ergens neer op die tafel", top service dus.

Het nieuwe hostel was weer echt een toppertje veel backpackers leuke gezamelijke ruimtes, klein zwembadje, pooltafel, restaurantje + bar kortom we hoefden eigenlijk nergens het hostel voor uit. Ook organiseerde het hostel een kerstdag programma dus hoefden we daar ook niet meer over na te denken. Op kerstavond een nogal wilde avond gehad met heel veel personen gezelligheid in het hostel en daarna met z'n 15'en naar een club toe. Ontzettend vermaakt daar en lol voor 10 gehad. Op 1ste kerstdag naar het strand gegaan met een groep van ruim 30 man om daar lekker te chillen en wat te zonnen, zwemmen, je kent het wel typische kersttaferelen. Zelfs voor elkaar gekregen om te verbranden dacht dat dit niet meer mogelijk was, maarja was denk ik 35 graden dus misschien was insmeren wel handig geweest. Na het strand en de nodige versnaperingen aldaar terug naar het hostel waar een feestmaal op ons stond te wachten. Er waren varkens en lammen voor opgeofferd maar wat smaakte het goed. Heb ze niet geteld maar volgens het hostel waren er ongeveer 80 man aanwezig voor dit kerstmaal, wel leuk allemaal aan lange tafels. 's Avonds nog eventjes op stap geweest om de dag goed af te sluiten. 2e kerstdag bestaat niet echt in dit gedeelte van de wereld, het is slechts kerstavond en 1ste kerstdag, dus die dag hebben we lekker in het hostel rond gehangen beetje poolen kolonisten spelen, ook wel aardig.

Leon zelf hebben we ook even bekeken en met hulp van de lonely planet weer tig kerken en cathedralen bezocht, ook nog wat musea aangedaan dus we zijn ook weer lekker cultureel bezig geweest. Was ook weer tijd om wat foto's te schieten wat dat is iets wat ik steeds vaker vergeet. In het begin van de reis is het altijd leuk om foto's te nemen maar hoe langer ik reis hoe minder zin ik krijg om dat ding iedere keer mee te slepen. Goed dat andere mensen dit af en toe doen en dan maar hopen dat ik de foto's ergens op facebook tegen kom.

Verder was er nog een belangrijk punt op de agenda in Leon. Ik had het al van andere vrienden gehoord die er waren geweest. In Leon is de attactie (voor mij tenminste) volcano-boarding. De titel is eigenlijk behoorlijk zelfverklarend, je beklimd een vulkaan en vervolgens ga je er op een boardje vanaf, kind kan de was doen. De hike omhoog was wel leuk en zagen mooie vergezichten van de omgeving. Boven aangekomen zagen we wat van de krater en we zagen de zwaveldampen omhoog komen, oh ja het is een actieve vulkaan. Sterker nog het is een ... (ben het type vergeten) vulkaan en het is de meest actieve vulkaan van die soort in de wereld hij heeft al 123 (?) keer uitgebarsten. Goed dit is natuurlijk allemaal erg interessant maar daar kwam ik niet voor. Kleine bijkomstigheid bij het vulkaan boarden er is een ere lijst met de 5 snelste boarders (79 tot 82 km/u). Daar had deze jongen wel oren naar om op dit lijstje te verschijnen, mooie reden om je leven maar weer eens in de waagschaal te leggen. Boven aan de vulkaan stonden we de afdaling eens te bekijken en moesten we allemaal bekennen dat het er toch enigzins stijl uitzag. Het stijlste gedeelte van 43%, maargoed dit lijstje was alles wat telde. Dus toen ik vroeg hoe idioot gevaarlijk je moest doen om die snelheden te bereiken werd mij medegeeld dat de speedgun kapot was en dat er geen sneldheidsmetingen mogelijk waren. Ik balen want dat was het hele doel, maar stiekem ook een beetje opgelucht want nu zou ik de dag wellicht overleven. Dan is het moment daar je gaat op je boardje zitten en dan is er nog maar een ding, je tegenstander het snot voor de ogen knallen. Je raced namelijk tegen een tegenstander, toch nog iets om risico voor te nemen, mooi anders zou het saai worden.

Three, two, one go! Hop gaan met die banaan. Je hebt een oranje jumpsuit aan en veiligheidsbril, dit wordt in de eerste meters duidelijk waarom. Je moet een beetje sturen met de voetjes door lichtjes op het gravel te tappen, met als gevold dat je door hagelbui van grind heen suist. Moet zeggen dat de snelheid toch ook wel lekker was en op een gegeven moment zelfs de neiging kreeg om af te remmen, maar dat stemmetje in mijn hoofd bleef maar roepen "remmen is voor watjes!" dus gewoon doorknallen. Op het steilste gedeelte van de helling was het echt niet makkelijk meer om op mijn boardje te blijven zitten maar lukte wonder boven wonder toch, meer geluk dan wijsheid zeg maar. De onderkant van de helling lijkt een beetje op een piste aan het eind van de dag met van de heerlijk bugels overal. Goed veilig beneden gekomen om vervolgens van heel snel binnen een meter naar stilstand te komen in een soort van grindbak. Dikke smile op mijn gezicht, beetje shaky van de adrealine maar zeker een zeer stoere ervaring. Oh ja en even voor de duidelijkheid van mijn oppenent natuurlijk niets heel gelaten. Ik racete tegen Michel (mijn nieuwe reismetgezel) die de laatste meter nog even van zijn boardje af stuiterde. Toen hij bij mij kwam lag zijn pols en onderarm open, oeps toch een beetje gevaarlijk dus. Bij de rest van het gezelschap aangekomen waren er nog andere slachtoffers, scheenbenen mistte het velletje, gezicht open en nog meer van dit soort grappen (stelletje amateurs :) ) Met een schitterende zonsondergang terug naar Leon gereden om daar onder het genot van een welverdiende Mojito te verhalen nog eens even flink aan te dikken. Vond het weer een bijzonder mooie dag, niet elke dag dat je kan zeggen dat je van een actieve vulkaan bent afegboard!

Na een mooie tijd en Leon werd het weer tijd de backpack te pakken en naar de volgende stad te vertekken. Het duurde ruim 2 uur en diverse buswisselingen taxi's ed maar dan waren we in Granada en dit alles koste nog geen 3 euro bij elkaar. Vergeten te vermelden maar Nicaragua is een van de armste landen van de regio, wat dus betekend dat het voor ons weer lekker goedkoop is. Zit nu nog steeds in Granada en ga hier ook Oud&Nieuw vieren. Weer een leuk hostel opgezocht en gelijk weer wat leuke mensen leren kennen. Granada is een beetje hetzelfde als Leon, het zijn beide oude kolonialen steden die rond 1520 zijn opgezet door de spanjaarden. Dus volop oude gebouwen en ook hier weer geen gebrek aan kerken, dus die gaan we dan maar weer eens bekijken.

Oke, even een kleine update had vorige verhaal een paar dagen geleden beschreven maar nog steeds niet online gezet.
Inmiddels hebben we er met z'n alle weer een jaarswisseling op zitten. Ik hoop dat jullie een mooie jaarswisseling hadden ik had in ieder geval zeker weer een memorabele. Wij hebben eerst een in hostel met vrienden rustig wat cuba libre'tjes zitten wegtikken. Wat begon met een groep van 7 eindigde met een groep van ruim 20 en met deze groep zijn we het centrum van Granada ingegaan. In Granada heb je een straat tjokvol restaurants met terrassen buiten, hier hebben we op straat het nieuwe jaar ingeluid. Na vuurwerk kijken iedereen gelukkig nieuwjaar wensen en nog veel meer flessen rum zijn we met 35 (steeds meer mensen bleven bij onze groep plakken) naar een barretje gegaan, erg gezellig dus.
Verder in Granada nog naar het laagste punt van centraal amerika gegaan om daar in een laguna te gaan zwemmen. En verder hebben we hier gewoon veel lol met in onze nieuwe "vriendengroep". Volgende stop wordt Isla de Ometepe in Lago de Nicaragua, een eiland gevormd door twee vulkanen in het grootste meer van centraal amerika.


Losse info

Als eerste meer dan 17000 pageviews en steeds maar een handjevol berichten, wie zijn deze mysterieuze bezoekers?

Ik word hier tijdens het internetten lastig gevallen door een anonieme aanbidder die steeds berichtjes op mijn scherm achterlaat waar ik knettergek van word.

Begin de indruk de krijgen dat ik toch weer wat meer culturele activiteiten aan het ondernemen ben.

Ben op mijn hele reis nog niet zo veel Nederlanders tegengekomen als in Leon, er was sprake van een ware invasie.

Heb ook sinds Geert naar huis is gegaan ook niet meer zo veel Nederlands gesproken als de afgelopen week.

Ben gestopt met de lokale valuta te leren en noem ze tegenwoordig eenheden of units, afhankelijk aan de taal uiteraard.

Realiseer me af en toe dat ik toch al best wel lang weg ben, maar dit voelt zowel als 5 dagen als 5 jaar.

Nog altijd geen heimwee naar Nederland overigens.