Meer avonturen-avonduren tussen de Tico´s

Hoi Allemaal

Ik heb geloof ik weer aardig wat te vertellen, het reizen is in een hogere versnelling komen te staan. Met het naderende einde in zicht ben ik me steeds meer bewust van de tijd en de dingen die ik nog wil zien dus het uberrelaxte reizen is er niet meer bij. Maar ga nou geen medelijden met me hebben dat is ook niet nodig. Het laatste verhaal stamde uit Costa Rica en ik zit inmiddels in Panama.

Spannende verhalen uit la Fortuna hadden hier moeten volgen maar helaas zijn we niet zo spannend als gehoopt. In la Fortuna hadden we weer een vulkaan willen bezichten met de de mogelijkheid om ook weer lava te zien. Nou blijkt het dat deze vulkaan slecht enkele keren per jaar fatsoenlijk te zien in verband met de wolken die er eeuwig omheen blijken te hangen. Met deze informatie besloten we om toch maar niet naar de vulkaan te gaan, wat met ons geluk natuurlijk weer verkeerd uitpakte, net die dag dat wij wilden gaan was het een vrij zicht op de vulkaan. Jammer maar helaas, wel nog wat hotsprings bezocht die het leed moesten verzachten. De hotsprings waren behoorlijk kitch om er maar een naam aan te geven, niks natuurlijks meer een soort van centerparks met glijbanen en veel overprijsde barretjes. Wel konden we nog vanuit de hotsorings de vulkaan zien en zat er een dinner inbegrepen bij de belachelijk hoge toegangsprijs. Het dinner hoorde bij het resort wat aan de hotsprings vast zat en aangezien ik nog steeds een backpacker ben vond ik het de noodzaak om dus eens flink te eten en de nodige buikpijn eraan over te houden.

Een flinke busreis verder kwamen we aan in Puerto Viejo de Talamanca, wat een onmisbare surf en partyspot moest zijn. De vorige zin geeft het al een beetje we, ook hier is de Lonely Planet weer niet te vetrouwen het was een aardig plaatsje maar zeker geen geweldige surf en het nachtleven liet ook zeker te wensen over. Wel weer aardige strandjes gezien en ook weer een keer aan de caribische kant gezeten was alweer 2 landen geleden.

San Jose is de eerste hoofdstad sinds Mexico City waar ik weer naartoe ben gegaan. Het zou wel een enigzins gevaarlijke stad moeten zijn maar heb hier niks van gemerkt en vond het zelfs een erg prettige stad. Ik kan blijkbaar nog steeds genieten van het simpele feit om weer eens in een miljoenenstad te zijn. We zijn in San Jose neergstreken voor het weekend, want we waren toe om weer eens een keertje te clubben. De zaterdag avond zijn we naar ¨el pueblo¨ gegaan waar je een beveiligde plek binnengat waar overal barretjes zitten. Moet zeggen dat dit enigzins tegenviel omdat we er om 3 uur uitgezet werden en we nog niet klaar waren met feesten. Na veel moeilijk overleg met taxi chauffeurs werden we afgezet in het casino, totzover het inlevingsvermogen van die lui als je om een nachtclub vraagd.
De dag erna lekker rondgezworven in San Jose zonder een direct doel voor ogen en gewoon heerlijk de wereld aan ons voorbij zien trekken. Ik wilde ook nog gaan bungee jumpen in SJ maar dit was helaas niet mogelijk. Had na wat wikken en wegen besloten met pijnlijke nek toch te gaan en had de reserveringen gemaakt maar het vervoer kreeg pannen en kon mij dus niet bereiken, balen! In plaats van het bungee jumpen dan maar naar de bios gegaan, Avatar in 3d gezien in de grootste imax van latijns amerika, wat niet zo veel voorstelt. Wel vet om een keer een film in 3d te zien was wel een coole ervaring, maar al die ophef over Avatar, mij een raadsel.
Voor onze laatste avond in SJ nog een keer op stap gegaan met oude bekende uit Montezuma. Zouden met een lokaal meisje en haar vriendinnen eens flink gaan salsa dansen. Dit werd wel een overwacht leuke avond en hebben nog veel oude bekende gezien uit Nicaragua.

De logische volgende stap vanuit de hoofdstad was natuurlijk weer het strand. Het strand was echter wel gecombineerd met een nationaal park genaamd Manuel Antonio. Hier aan de kust was het overigens weer ouderwets bloedheet temperaturen van rond de 40 graden. In het nationaal park wat rond gewandeld en hier en daar een duik in de zee genomen. Helaas mijn missie niet geslaagd want ik wilde graag een luiaard zien maar het mocht niet zo zijn, wel diverse apen gezien, maarja wie wordt daar nou opgewonden van? Deze teleurstelling bleef de volgende dagen ons een beetje volgen. Vanuit Manuel Antonio min of meer 3 voledige dagen reizen gehad, veel bussen en wellicht nog meer wachten. Moeten overnachten in plaatsen waar niemand wel zitten en met als klapper op de vuurpijl lukte het niet om het nationaal park corcovado binnen te komen. Voor it park moet je van te voren reserveren en nou dit niet echt onze manier van reizen is moet je af en toe dit soort dingen accepteren. Het park had wel een van de hoogtepunten van Costa Rica moeten worden maarja zo gaat het leven van een backpacker nou eenmaal. De logische vervolg stop vanuit daar was de grens over Panama in.
In Panama werden we weer begroet door aangenamere prijzen en we betalen nu met dollars dus we hoeven ook niet meer om te rekenen. Ik zit nu in een plaatsje in het noorden Boquete heet vanuit hier hebben we al een flinke wandeling gemaakt maar dat verhaal bewaar ik voor de volgende keer omdat ik het typen alweer behoorlijk zat ben.

foto´s lukken niet op deze pc dus deze volgen later
Oke foto´s zijn geplaats voor uw estetisch genot