Heel veel ruines, klein beetje strand

Buenas Dias

De tranen schieten weer in mijn ogen nu ik er achter kom dat ik weer 10 dagen moet gaan proberen te beschrijven. Het voelt namelijk weer aan als 3 weken. Goed verman je, agenda erbij pakken en facebook afsluiten en daar gaan we dan...

De nachtbus naar San cristobal was het punt waar ik mijn vorige verhaal gestaakt had, desondanks ik er echter kwam dat er stiekem al wel foto´s van op de site stonden. Gelukkig zijn we niet overvallen in de nactbus dus dat was weer een meevaller. Al schijnt dat dit soort praktijken steeds minder voorkomen in de laatste jaren.
San Critstobal de las casas was weer een beregezellig dorpje op een goede 2000 meter dus we konden ons weer lekker inspannen zonder te zweten. Het dorpje bevatten weer de nodige kerkjes, uitzichtpunten en ander interessant spul. Wij dus weer braaf met de lonely planet in de hand alles afgewerkt foto´s genomen en genoten van hetgeen wij aanschouwden. Ook hebben we hier een paardrijtocht gemaakt naar een nabij gelegen dorpje San Juan Chamula genaamd. Leuke tocht (1 avond pijnlijk zitvlees, 3 dagen spierpijn onderrug, nog steeds wondjes zichtbaar van het openhalen van de voeten aan de stijgbeugels) gezellige groep, vlamingen een duitse en een taiwanese. Dorpje opzich wel apart, mensen met belangrijke functies dragen een schapen vachtje athans daar vond ik het op lijken en deze lui mag je dus onder geen beding fotograferen. En dit is misschien wel onverwachtmaar ik heb me maar eens een keer aan de regels gehouden en de beste mannen niet geprobeerd toch de fotograferen. Ook nog een kerkje in dit plaatsje, hoe kan het ook anders, waar speciale rituelen plaats vonden. Grond lag bezaaid met dennennaalden, kippen werden ritueel geslacht, veel kaarsjes op de grond kortom apart sfeertje dus. Maar het hoogte punt van de reis was natuurlijk het paardje rijden, ondanks een schitterende hoed, kon ik niemand er van overtuigen een heuse cabbelero (spaanse cowboy) in spe te zijn. Het enige wat mijn paard feilloos beheerste was mij totaal te negeren, z´n flanken blauw getrapt, z´n kont beurs geslagen maar het paard niet in draf kunnen krijgen. Simpel fluitje van de ´gids´ was echter wel voldoende om het paard in een lekker drafje te krijgen. Leuke tocht geweest dus. Ook nog een spetterende show gezien over de geschiedenis van Palenque gezien, mooie kostuums, decors interessant verhaal.

Met de informatie vers in het hoofd zijn we dan ook maar meteen naar palenque afgereisd om daar de overgebleven ruines van het ooit machtige palenque te bezoeken. De ruines, kan helaas niet anders zeggen, vielen een beetje tegen. Typisch geval van te hoge verwachten, voor vertrek naar mexico leek mij dit de mooiste ruine plaats aldaar. Maar ondanks dat het een tikkeltje tegenviel bleef het wel een geweldige ervaring. Erg mooi om de ruines te zijn tegen een achtergrond van ongetemde jungle. Met een gids erbij ook weer bijzonder veel opgestoken over het verleden al beginnen we sommige dingen nu al voor de zoveelste keer te horen, volgende keer ga ik mezelf als gids verhuren. Na de ruines was het tijd voor verkoeling bij de watervallen van misol-ha en agua azul. Helaas was de laatst genoemde niet het beloofde azul kleurig maar eerder modder bruin. Hield ons overgens toch niet tegen om er een duik in te nemen.
Diezelfde avond nog met wederom een nachtbus naar merida vertrokken, over efficient reizen gesproken deze jongens verspillen geen minuut.

In Merida aangekomen vragen we ons af waaromwe ook alweer hierheen gekomen waren. De stad viel een beetje tegen dus wat doe je dan dan ga je toch gewoon weer lekker bij wat ruines rond lopen (in de verzengende hitte trouwens (38 a 40 graadjes)). Bus naar Uxmal gepakt waar we weer een typisch geval van lage verwachten en ontzettende meevallende resultaten hadden. De ruines lagen er mooi bij en we hebben hier dan ook met plezier rond gekeken. Trouwens niemand gevonden die mij als gids wilde hebben, flauw hoor.

De volgende dag was het tijd om iets anders te gaan doen, echter lag Chizen Itza op weg. Slap van ons, maar om nou 1 van de nieuwe 7 wereldwonderen links te laten liggen, omdat toevallig al andere ruines gezien hadden vonden we toch geen goede reden. Dus wij weer in een nog idiotere temperatuur naar Chizen Itza toe. Wat bleek er waren meer mensen met dit idee, wat ons de grote uitdaging verschafte een foto te maken met slecht ons en de piramide erop. Weer een half dagje tussen de ruines ingelopen, om vervolgens de bus te pakken naar Cancun. De stad die in de laatste jaren uit de grond gestampt is omdat acapulco de grote toeristen stroomniet aankon. Zo begonnen we onze dag dus in een stad die zijn hoogtij dagen had rond 600 tot 900 na christus en eindige de dag in een stad die 20 jaar geleden niet meer dan miniscuul dropje was. Wat dan dus wel weer betekende dat we die avond eventjes plankgas het nachtleven in cancun zijn ingegaan. En wat een nachtleven, dikke clubs, alle amerikaans franchises waren aanwezig enclusief hordes van de fijne amerikanen zelf ook. Insiders weten dat ik niet dol ben op deze amerikanen, dus viel het niet altijd mee om er honderden proberen te negeren. Deze clubs bieden tegen voor backpackers begrippen astromisch hoge bedragen ( voor europeanen, 35 euri voor een avondje open bar, mwah niet slecht) een avond vol vertier aan. Dus in cancun spetterende avonden,met name een avond in de coco bongo. Deze club was voor mij de vertaling van las vegas in cancun, Niet normaalmeer wat voor een show ze daar weggaven, veelperformances, sinatra, beatles, beyonce, queen en natuurlijk een tribute aan onze grote kindervriend michael jackson. Heel die tent op z´n kop (lees amerikanen) dak eraf noem het maar op, superlatieven schieten te kort om deze avond te beschrijven.
Keerzijde van de medaille cancun overdag, liever niet. Wij zaten down town (goedkoop) waar dus werkelijk waar niets te beleven valt dus dan moet je naar de stranden bij de superdeluxe resorts waar mijn grote vrienden de amerikanen trouwens ook weer zitten. Echter bij de resorts parelwitte stranden en een azuurblauwe oceaan.

Cancun kon ons natuurlijk ook niet in haar greep houden dus wij weer door naar Playa del Carmen. Relacte sfeer, weer echt zo´n strand dorp. Wel jammer dat ze hier de prijzen ook hebben aangepast aan de enorme toeloop van toeristen die hier slecht op vakantie zijn en voor wie geld dus in de week niet uitmaakt. In playa lekker aan het strand gelegen, en dat doen we nu eigenlijk nog. Morgen naar een eilandje toe omdat eens even te bekijken en natuurlijk gaan we daar het strand ook uitproberen.
Zo dat was het weer even ben uiteraard weer van alles vergeten maar die verhalen krijgen jullie nog wel een keer in ¨real life´ te horen, tot aan vervelens toe waarschijnlijk.

Nog weer een paar leuke dingetjes

De tequilla teller is explosief gestegen

We zijn lekker bruin aan het worden, en worden zelden voor de nederlanders aangezien

Wij denken hier meer te zweten dan in afgelopen reizen

Schone kleren worden een schaars goed

Geert zit helaas al in zijn laaste week

Ik heb gelukkig nog ruim 6 maanden
(die doet pijn daar in nederland he)

Tot de volgende nieuwsflits

En volgens inmiddels vertrouwd concept de foto´s volgen later